افشا شدن برخی قول و قرارهای ظریف و جان کری در جریان مذاکرات هسته ای

جان کری؛ وزیر خارجه سابق آمریکا در کتاب خاطراتش آورده که: مطلع بودیم که اگر قرار است چیزی اعلام شود، لازم است به زبان ساده و عامیانه توضیح دهیم بر سر چه چیزی توافق شده است؛ با حوصله، سندی را جمع‌آوری کردیم که در آن کلیات مفاد توافق‌شده معین شده بود؛

مشخص کردن لحن این سند، نیاز به مذاکره‌ای دیگر داشت که ساعت‌ها به طول انجامید؛ سرانجام وقتی که خیال همه‌مان آسوده شد، به جواد اطمینان دادم که این سند را تا بعد از برگزاری یک کنفرانس خبری مشترک در روز بعد، علنی نخواهیم کرد. او فریاد زد: “یک دقیقه صبر کن. قرار نیست این سند علنی شود!”

جان کری در ادامه: چیزی که می‌شنیدم، باورم نمی‌شد؛ گفتم: جواد، ساعت ۴ صبح است؛ ۱۸ ساعت برای مذاکره درباره تک، تک کلماتش وقت صرف کرده‌ایم؛ اگر نمی‌خواهی دور دیگری از تحریم‌ها [علیه ایران] اعمال شود؛ این سند باید علنی شود و البته علنی هم خواهد شد.

صبح روز بعد رفتم تا ظریف را ببینم و واقعیت را برای او توضیح دهم؛ به او گفتم: اگر نتوانیم “فکت‌شیت” (رئوس تفاهمات) را منتشر کنیم، بهتر است عازم خانه شویم.

سرانجام ظریف با انتشار فکت‌شیت آمریکایی موافقت کرد و گفت: لطفا درباره عبارت‌پردازی‌های آن دقت کنید؛ مبالغه نکنید. اینرا روشن کنید که این توافق است نه چیزی که شما دارید ما را مجبور به پذیرفتن آن می‌کنید؛ در غیراین صورت، ادامه کار خیلی دشوار خواهد بود!

به درخواست او احترام گذاشتیم؛ هم در فکت‌شیت و هم در بیانیه علنی من برای رسانه‌ها؛ به عنوان مثال حواسمان بود به جای اینکه بگوییم “ایران باید X را انجام دهد” بگوییم: “ایران توافق کرده X را انجام دهد.”»

ملاحظه: همانطوری از فحوای مطالب فوق بخوبی روشن می شود، تیم مذاکره کننده ایران کاملا تحت سلطه و در مشت آمریکایی ها بوده و هر چه آنها می خواستند در متن توافق می گنجاندند؛ اما نکته ای که باید به آن توجه مضاعف شود اینست که مسئولین ایرانی هم در طول مذاکرات و هم بعد از آن طوری وانمود می کردند که واقعا از خودشان اراده و حرفی برای گفتن داشته اند! که این واقعا جای تاسف و ابراز تنفر نسبت به برخی سست عنصرها و مرعوب شدگان در برابر استکبار دارد که خود را استاد! مذاکره قلمداد کرده و دهها سکه و مدال هم گرفتند.